خون و بند سیاه (ماریو باوا) - 1964

داستان فیلم در یک خانه مد به همراه مدل های زیبا می گذرد. در دقایق ابتدایی فیلم یکی از این مدل های زیبا به طرز فجیعی به قتل می رسد. در پی این قتل، سایر مدل ها نیز یکی پس از دیگری به قتل می رسند. در این میان، کارآگاه در می یابد که قاتل، یکی از پنچ مردی هستند که به نوعی با خانه مد و مدل ها در ارتباطند، پنج مرد مظنون بازداشت می شوند. اما پس از بازداشت آنها قتلها دوباره ادامه می یابد. ماجرا لحظه به لحظه پیچیده تر می شود و حدس این که قاتل چه کسی است، دشوار تر می گردد...

فیلم ساخته ماریو باوا یکی از تاثیرگذار ترین کارگردانان سینمای جالو است. سینمای جالو به سینمای وحشت در ایتالیا اطلاق می شود. جالو در زبان ایتالیایی به معنای زرد است و در اصطلاح به کتابهای عامه پسندی مربوط می شد که رنگ جلدشان زرد بود و عموما داستان های جنایی و ترسناک بودند. سینمای جالو در ابتدا از روی این کتابها اقتباس می شد، اما به تدریج با ظهور فیلم سازان صاحب سبکی چون ماریو باوا و داریو آرجنتو و نو آوری هایی که آنها در این نوع سینما انجام دادند، به عنوان یک سبک سینمایی تثبیت شد.

این نوع سینما را می توان به توعی وامدار سینمای هیچکاک دانست. اصولا آغازگر چنین سبکی در ایتالیا فیلم "زنی که زیاد می دانست" بود که نام فیلم، فیلمی از هیچکاک به نام "مردی که زیاد می دانست" را در ذهن متبلور می کند. اما بر خلاف فیلم های هیچکاک که فیلمنامه حرف اول را می زند، در سینمای جالو، میزان سن و نور پردازی و موسیقی حرف اول را می زند و فیلمنامه در درجه دوم اهمیت است. شاید به همین دلیل است که منتقدان سخت گیر سینما به این نوع فیلمها روی خوشی نشان نمی دهند. ولی با این حال سینمای جالو محبوب سینما دوستان سینه چاک سینما و یا به عبارتی فیلم بازان است.

فیلم "خون و بند سیاه" نیز یکی از بارزترین فیلم های جالو است. این فیلم را نباید به چشم فیلمی که بازگوی معانی و پیام های عمیق باشد، یا یک فیلم هنری متفکرانه، تماشا کرد، بلکه فیلمی است دارای سبک بصری زیبا، نور پردازی خیره کننده، قاتل نقاب به چهره با یک آلت قتاله ترسناک، دختران زیبایی که به طرز فجیعی کشته می شوند و داستانی به شدت سرگرم کننده ...

7/10

Blood and Black Lace - Mario Bava